امروز داشتم به این فکر میکردم که چقدر فاصله گرفتیم. چقدر از گذشته فاصلمون بیشتر شده. زمانی بود که وقت داشتیم. انگیزه هم داشتیم. اما پولمون کم بود. الان انگیزه داریم. پول هم داریم اما فرصت نداریم. خیلی بده کاش قبلا بود . کاش همون موقع بود. پول نداشتیم اما مال خودمون بودیم. آزاد و رها برای خودمون.  

روزگاری رو به یادم میاد که دوچرخه مون رو برمیداشتیم و بدون برنامه میزدیم به جاده.  

تو اون زمان مثلا سال 87 چهارده تا برنامه رفتیم. گاهی اوقات وقتی لحظاتی از اون دوران رو به یاد میارم  دلم میگیره . کسی هست به ما یاد بده چی کنیم برگردیم همون موقع ها. نه که برگردیم سال 87. بلکه برگردیم به همون شکل سفر کردن. چطور رها بشیم . چطور مال خودمون بشیم . کسی هست یادمون بده...