پارک ملی کویر مرکزی
پارک ملی کویر بین 23/51 الی 04/53 طول شرقی و 17/34 الی 12/35 عرض شمالی در استان سمنان واقع شده است. مساحت پارک ملی446400 هکتار می باشد.
پوشش گیاهی: درمنه , شیرخشت , گون , گرگ تیغ ,خنجک , افدرا , اشنان ,قیچ, اسفند, تاغ , پرند ,جارو , خارشتر , اسکنبیل , انواع گرامینه , نی ,سازو ,علف شور ,گز , جگن ,آتریپلکس.
پستانداران : کل و بز و قوچ و میش , آهو, جبیر , گورخر ,پلنگ , یوزپلنگ , کفتار ,روباه شنی , شغال , گرگ , گربه وحشی :کاراکال , تشی , خرگوش , سمور سنگی.
پرندگان : انواع غازها, مرغابیها,حواصیلها, گنجشک سانان, زنبورخورکها ,کبوترها , کلاغها, عقابها,درنا, فلامینگو, پرستو,کوکر,قمری ,توکا,هدهد, بلدرچین , تیهو,کبک,هوبره,دال ,شاهین, بحری , دلیجه,سارگپه , سنقر.
خزندگان : انواع مار, سوسمار , مارمولک و لاک پشت .
پارک ملی کویرنمونه‌ای از اکو سیستم‌های خشک و بیابانی است که مقدار باران ناچیز آن اجازه فعالیتهای کشاورزی را نمی‌دهد. با وجود این امکان رشد و گسترش برخی گیاهان را دارد و به همین دلیل زیست برخی از جانوران در آن متعدد است. مجموعه گیاهی و جانوری ویژه این پارک به طور شگفت‌آوری با منابع ناچیز و محدودیت‌های زیستی محیط خود سازگار هستند و بر اثر حفاظتی که از این پارک به عمل آمده تا حدودی نیز توسعه یافته‌اند. اراضی مسطح این پارک، با پوشش گیاهی کویری و نیمه کویری، زیستگاه پستان دارانی مانند جیبر، آهو و گونه‌های با ارزش حمایت شده و کمیاب مانند یوزپلنگ و گورخر است. بخشهای کوهستانی آن نیز با پوشش گیاهان استپی دارای تعداد قابل توجهی وحوش کوه‌زی مانند گل، بز، قوچ و میش است. این پارک از نظر تنوع پرندگان نیز دارای اهمیت ویژه است و پرندگانی مانند کپک و تیهو که از پرندگان بومی به شمار می‌آیند در آن دیده می‌شوند. علاوه بر این، هر ساله انبوهی پرندة مهاجر مانند فلامینگو، آنفوت، سرسبز و خوشکا به آب بندها و شوراب‌های اطراف آن روی می‌آورند. پارک ملی کویر مجموعة با ارزشی از ذخایر گیاهی و جانوری متنوع و نیز آثار فرهنگی و تاریخی، مانند کاروانسرای شاه عباسی (قصر بهرام) ؛باقی‌ماندة آثار حرم خانه و عین‌الرشید است. این پارک در غرب کویر مرکزی ایران و شرق دریاچه نمک قرار دارد.