سفر الیمستان از جمله سفرهایی بود که قلم برای نوشتن سفرنامه اش کم می آورد. اما چیزهایی مرقوم کردیم که انشا ا... خواهم نوشت.
از راست : خانم و آقای احمدی- داریوش- مهدی- محمد - آرش- علی- زهرا - نسیم- مهسا- سارا- محدثه- ( محمد علی نیست و سعید هم عکاسه )
سلام. ورزش به تنهایی چیز زیادی برای گفتن ندارد. اما وقتی این ورزش با فکر و در راه تزکیه نفس و برای خدا باشد روحانی و ارزشمند می شود. ورزشکاری که ورزش می کند و یا طبیعتگردی که تنها برای لذت جسمانی به کوه و در و دشت می رود یک کار عقیم می کند. ورزشکاری که روحش تربیت نشده باشد و یا طبیعتگردی که برای شناخت خدا و برای خدمت به خلق به طبیعت نرود بهتر است ادامه ندهد. و اما کسانی که در پی این راهند رستگارند. در هر قدم در طبیعت خدا را یاد کنیم و در خدمت مخلوقات خوبش باشیم.
هستند کسانی که در کنار ما به کمک ما نیاز دارند . کسانی که معصوم و پاکند و بر ما واجب است که کمکشان کنیم .
موسسه حمایت از کودکان مبتلا به سرطان ( محک ) از این دست است . یاریشان کنیم تا رسالت انسانیمان را انجام داده باشیم .
موضوع فعالیت محک با عنایت به اساسنامه آن، انجام امور خیریه در زمینه پزشکی، پژوهش و پیشگیری، درمانی، خدماتی، بهداشتی، بیمارستانی، رفاهی و صرفا در جهت حمایت غیرانتفاعی از کودکان بیمار مبتلا به سرطان است. اهداف این موسسه عبارتند از:
در این راستا موسسه اقدامات زیر را نیز جزء وظایف خود می داند:
ارائه اطلاعات لازم به والدین کودکان مبتلا به سرطان در مورد این بیماری و درمان آن؛
ارتباط مستقیم با تیم درمانی کودکان تحت پوشش محک ؛
ایجاد امید و انگیزه در خانواده کودکان بیمار و کمک به حفظ بنیان خانواده ؛
تهیه و انتشار مطالب مربوط به سرطان و انتشار آن در سطح جامعه؛
برنامه های اجرایی محک در جهت نیل به اهداف فوق عبارتند از:
ایجاد امکانات برای معرفی بیماران روستایی و شهرستانی به مراکز درمانی ؛
ارتباط با مراکز استانها و ایجاد و تقویت مراکز درمانی برای جلوگیری از مراجعه بیماران به تهران؛
فراهم کردن امکانات سفر برای بیمارانی که ناگزیر از مراجعه به تهران می باشند؛
شناسایی کلیه امکانات کشور و ظرفیتهای بالقوه و بالفعل آنها؛
اخذ مجوز از وزارت دارایی برای منظور نمودن کمکهای اهدایی به محک به حساب هزینه های قابل قبول، بوسیله شرکت ها و موسسات؛
احداث نقاهتگاه و بیمارستان تخصصی کودکان مبتلا به سرطان؛
شناخت امکانات منطقه ای و بین المللی؛
برقراری ارتباط با سازمان های داخلی و خارجی مشابه جهت تبادل اطلاعات تخصصی ؛
بررسی وضعیت و مسایل و پراکندگی جغرافیایی بیماران در کشور؛
مشارکت در پروژه ثبت سرطان در کشور و تشویق برای انجام هرچه سریعتر آن ؛
بررسی و هشدار در ارتباط با عوامل زیست محیطی سرطان زا؛
جلب توجه هرچه بیشتر مسوولین ذیربط به این بیماران و درخواست از دولت برای وضع قوانین حمایتی
حمایت از ایجاد مراکز مشابه در کلیه شهرستانهای کشور؛
تلاش برای جلب توجه دانشگاه ها و سازمانهای مرتبط نسبت به لزوم احداث بیمارستان فوق تخصصی سرطان؛
فراخوانی برای حرکت سبز
در اینکه میانگین دمای کرهی زمین در حال افزایش است، تقریباً هیچ شک و شبههای وجود ندارد. امّا در این که عامل این افزایش دما را باید به فعالیتهای انسانی پیوند دهیم یا ناشی از سازوکارهای طبیعی بدانیم، هنوز برای جمع اندکی از صاحبنظران محل تردید است.
بنابراین در رخداد خطرناک جهانگرمایی یا Global Warming کمترین شکی وجود ندارد؛ رخدادی که میتواند پیامدهای نامیمونی برای تمامی زیستمندان عالم به همراه داشته باشد.
برخی گزارشها حکایت از آن دارد که جهانگرمایی - دست کم - 20 میلیون تن ذرت را سالانه در کشورهای درحال توسعه از بین میبرد که این مقدار معادل 50 درصد میزان کاشت این محصول در کشورهای یادشده است. بدینترتیب، کمینهی انسانهایی که از این فقدان متأثر خواهند شد، به 140 میلیون نفر میرسد؛ در نتیجه، میتوان انتظار داشت که با نابودی این محصول، تهیه غذا در بسیاری از کشورهای جنوب تبدیل به بحران و معضلی بنیانکن شو؛ معضلی که میتواند پایههای سست امنیت جهانی را از هر زمان دیگری، سستتر سازد.
افزون بر آن، ناهنجاریهای اقلیمی قادر است بسیاری از گونههای گیاهی و جانوری را با تنشهایی خطرناک مواجه ساخته و آثاری منفی و ماندگار بر کاغذ سپید حیات به یادگار نهد. تالابها و دریاچههای فراوانی ممکن است در سرزمینهای خشک در اثر این پدیدهی شوم، با نیستی مواجه شوند، طوفانهای دریایی و رخداد سیلهای ویرانگر افزایش یابد و مهمتر از همه، دور جدیدی از بیماریهای ناشناخته، یا طغیان دوبارهی بیماریهای کشندهی قدیمی، همچون مالاریا بوجود آمده و شدت گیرد.
چه باید کرد؟ به باور شما، خطر گرمایش جهانی را تا چه اندازه باید جدی گرفت و چگونه باید به هماوردی با آن شتافت؟
دریافتهایی چنین، میتواند تلنگری باشد بر شما هموطن عزیز و سبزاندیش تا به بهانهی آغاز سومین موج سبز وبلاگستان فارسی، از گرمایش جهانی و خطرات و چالشهای مرتبط با آن بنویسید و دیدگاههای خویش را در تعاملی چندسویه به اشتراک نهید.
هفته قبل 3/8/87 به بهشت ایران سفر کردیم. به منطقه زیبای الیمستان در جنوب کوه بلند دماوند.
این سفر به همراه چندی از دوستان خوبمان انجام شد که بسیار از ایشان آموختیم.
منطقه زیبای الیمستان در استان مازندران قرار دارد و بسیار زیبا و دنیایی در مه است.
نوشتن این سفرنامه هم از آن کارهای سخته روزگاره